تحقق الگوی رسانه مشارکتی در زیست فرهنگی مردم

دراین رویداد فرهنگی هنری که با محوریت بازخوانی هویت اسلامی ایرانی برگزار میشود، رادیو با بهرهگیری از ظرفیتهای تولید زنده، برنامههای ترکیبی و محتوای بومی، کوشیده تا نهتنها روایتگر رویداد، بلکه بخشی از متن آن باشد.هماهنگی با صدای مرکز فارس و اجرای برنامههای مشترک گام بلندی برای همافزایی سازمانی بود که قله آن اجرای مشترک پویش صباخوانی غزلهایهای حافظ است که مراسم افتتاحیه آن در روز بزرگداشت حافظ با حضور پرشکوه مخاطبان در حافظیه برگزار شد و تحت عنوان صباخوان تا شب یلدا ادامه خواهد داشت.دیگر برنامههای میدانی مانند «ققنوس» که در محوطه حافظیه به صورت زنده اجرا و پخش میشوند، جلوهای از این حضور موثرند؛ برنامههایی که با استقبال گسترده مردم، گردشگران فرهنگی و نخبگان روبهرو شده و به الگویی از پیوند مخاطب و رسانه در بستر واقعی تبدیل شدهاند.این رویکرد، حاصل راهبرد کلان معاونت صدا در تقویت حضور میدانی رادیو است؛ راهبردی که مبتنی بر سه محور اصلی مردممحوری، تولید مسألهمحور و تأثیرگذاری فرهنگی طراحی شده است. رادیو در قالب این سیاست، دیگر صرفا به بازتاب رویدادها اکتفا نمیکند بلکه به عنوان کنشگر فرهنگی در بطن رخدادها حاضر میشود. چنین حضوری، کارکرد کلاسیک رادیو را از اطلاعرسانی صرف، به مشارکت اجتماعی و بازآفرینی فرهنگی ارتقا میدهد.پوشش زنده برنامههای میدانی از حافظیه، گفتوگو با اهالی فرهنگ و ادب و انعکاس روایتهای مردمی از این رویداد، نمونهای از عملکرد تعاملی و چندلایه رادیو در این دوره است. در کنار آن، تولیدات استودیویی شبکههای مختلف نیز مکمل این حضور میدانی هستند؛ ترکیبی که ساختار حرفهای تولید صدا را به یک مدل جامع پخش زنده اجتماعی نزدیک میکند.از منظر رسانهشناختی، تجربه «ایرانجان» بیانگر شکلگیری گونهای از رادیوی تعاملی بومی است؛ رسانهای که در مواجهه با تحولات عصر دیجیتال، با استفاده از پلتفرمهای همزمان (رادیو، فضای مجازی و اپلیکیشنهای تعاملی)، حضور خود را از سطح شنیداری به سطح زیست فرهنگی ارتقا میدهد. این همافزایی میان آنتن و پلتفرمهای دیجیتال، نهتنها موجب افزایش ضریب نفوذ مخاطب میشود بلکه هویت رسانهای رادیو را در چشمانداز آینده تثبیت میکند.نکته مهم دیگر، نقش برنامهسازان و گویندگان در اجرای چنین الگوهایی است. آنان با حضور در میان مردم، شنیدن دغدغهها و بازتاب صمیمی گفتوگوهای مردمی، تصویر واقعی از جامعه معاصر ارائه میدهند.این سطح از تعامل، سرمایه اجتماعی رادیو را بازتولید و اعتماد مخاطب را تقویت میکند؛ عاملی که برای هررسانهای در تراز ملی، حیاتی است.رادیو در ایرانجان صرفا ناظر بر رویداد نیست؛ بلکه مشارکتکنندهای فعال در تولید معنا و بازنمایی هویت فرهنگی ایران است. ما در معاونت صدا بر این باوریم که آینده رسانه، درگرو حضورهوشمندانه در بطن جامعه واتصال مستمر به مردم است. ازاین منظر،رویداد ایرانجان نهتنها یک تجربه فرهنگی بلکه نقطهای استراتژیک درمسیرتحقق سیاستهای نوین رسانهای کشور محسوب میشود.رادیو، امروز بیش از هر زمان دیگر، صدای زنده و جاری مردم ایران است؛ صدایی که از حافظیه شیراز برمیخیزد و تا دورترین نقاط وطن، پژواک فرهنگ، خرد و همدلی ایرانی را به همراه دارد.